تزریق بوتاکس تزریقاتی است که از سم برای جلوگیری از حرکت عضله برای مدت محدودی استفاده می کند. این شات ها اغلب برای صاف کردن چین و چروک های صورت استفاده می شود.همچنین برای درمان اسپاسم گردن، تعریق، مثانه بیش فعال، تنبلی چشم و سایر بیماری ها استفاده می شوند. تزریق بوتاکس نیز به پیشگیری از میگرن کمک میکند.
مکانیسم عملکرد بوتاکس:
تزریق بوتاکس سیگنال‌های شیمیایی خاصی را از اعصاب که باعث انقباض ماهیچه‌ها می‌شوند، مسدود میکند. رایج ترین کاربرد این تزریق ها شل کردن ماهیچه های صورت است که باعث ایجاد خطوط اخم و سایر چین و چروک های صورت می شود.
همچنین امروز به طور گسترده جهت پیشگیری از بروز حملات میگرنی مورد استفاده قرار میگیرد.
تزریق بوتاکس همچنین برای کاهش علائم برخی از بیماری ها استفاده می شود. این یک درمان نیست. نمونه هایی از شرایط پزشکی که ممکن است با تزریق بوتاکس درمان شوند عبارتند از:
اسپاسم گردن در این وضعیت دردناک، عضلات گردن به شکلی کنترل نشده منقبض می شوند. این باعث می شود که سر بپیچد یا به یک موقعیت ناراحت کننده تبدیل شود. این بیماری همچنین دیستونی گردنی نامیده می شود.
سایر اسپاسم های عضلانی فلج مغزی و سایر شرایط سیستم عصبی می تواند باعث کشش اندام ها به سمت مرکز بدن شود. اسپاسم عضلانی نیز می تواند باعث انقباض چشم شود، برای مثال شاید افرادی را دیده باشید که به طور غیرارادی مرتب پلک میزنند و انقباض مکرر غیرارادی عضلات اطراف چشم دارند.تزرق بوتاکس ممکن است به این افراد کمک کند.
تعریق. بوتاکس برای شرایطی استفاده شود که در آن افرادی که زیاد عرق می کنند. به آن تعریق بیش از حد یا هیپرهیدروزیس می گویند.
میگرن تزریق بوتاکس به کاهش دفعات ابتلا به میگرن کمک کند. این درمان عمدتا برای افرادی که ۱۵ روز یا بیشتر در ماه سردرد دارند استفاده می شود. هنگامی که شما اغلب دچار سردردهای شدید می شوید، این وضعیت میگرن مزمن نامیده می شود. برای حفظ فواید، تقریباً هر سه ماه یکبار نیاز به درمان است.
نقاطی که باید در سردرد مورد تزریق قرار بگیرد
به طور کلاسیک ۳۱ نقطه در سر و گردن باید توسط متخصص مغز و اعصاب مورد تزریق قرار بگیرد.
خطرات
تزریق بوتاکس معمولاً بی خطر است که تحت مراقبت یک فرد متخصص آشنا با آناتومی بدن و ترجیحا پزشکان متخصص مرتبط انجام شود. این روش می تواند منجر به نتایج ناخواسته شود یا حتی اگر اشتباه انجام شود باعث آسیب شود. عوارض جانبی احتمالی و نتایج ناخواسته عبارتند از:
- درد، تورم یا کبودی در محل تزریق.
- سردرد یا علائم شبیه آنفولانزا.
- افتادگی پلک یا ابروهای کج.
- لبخند کج یا آب دهان.
- اشک یا خشکی چشم.
- عفونت در محل تزریق.
به ندرت، دارو ممکن است به نقاطی از بدن که قرار نیست برود پخش شود. در آنجا می تواند علائم ایجاد کند. اگر ساعت ها یا هفته ها پس از انجام هر یک از علائم زیر را داشتید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:
ضعف عضلانی، مشکلات بینایی، مشکل در صحبت کردن یا بلعیدن، مشکلات تنفسی، واکنش آلرژیک.
به عنوان یک قاعده،پزشکان بوتاکس را در صورت بارداری یا شیردهی توصیه نمی کنند.
پزشکان خود را با دقت انتخاب کنید
نکات مهمی که پزشک در مورد شما باید بداند
- اگر در چهار ماه گذشته هر نوع تزریق بوتاکس را انجام داده اید، به پزشک خود اطلاع دهید. همچنین در صورت مصرف داروهای رقیق کننده خون به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است لازم باشد چند روز قبل از تزریق، مصرف آنها را متوقف کنید تا خطر خونریزی یا کبودی کاهش یابد.
نحوه انجام تزریق
تزریق بوتاکس معمولا در مطب انجام می شود. پزشک شما از یک سوزن بسیار نازک برای تزریق مقادیر کمی سم بوتولینوم به پوست یا عضلات شما استفاده می کند. تعدادتزریق های مورد نیاز به اندازه ناحیه درمان و موارد دیگر بستگی دارد. گاهی اوقات از سونوگرافی برای هدایت سوزن به نقطه مناسب استفاده می شود.
سم بوتولینوم به دو شکل موجود است:
نوع A. نوع A عمدتا برای درمان چین و چروک صورت استفاده می شود. محصولات نوع A عبارتند از onabotulinumtoxinA (بوتاکس)، abobotulinumtoxinA (Dysport)، incobotulinumtoxinA (Xeomin)، daxibotulinumtoxinA (Daxxify) و PrabotulinumtoxinA (Jeuveau).
نوع B. نوع B اغلب اولین انتخاب برای درمان اسپاسم گردن است. به عنوان ریمابوتولینومتوکسینB (Myobloc) فروخته می شود.
بعد ازتزریق
به مدت ۲۴ ساعت نواحی تحت درمان را مالش یا ماساژ ندهید. و ۲ تا ۴ ساعت پس از تزریق واکسن دراز نکشید. پیروی از این توصیه به جلوگیری از انتشار سم به ناحیه‌ای که نیازی به آن نیست کمک میکند. می توانید بلافاصله پس از انجام عمل به فعالیت های معمول خود بازگردید –
نتایج
تزریق بوتاکس معمولاً ۱ تا ۳ روز پس از درمان شروع به کار می کند، اگرچه ممکن است یک هفته یا بیشتر طول بکشد تا نتایج کامل را مشاهده کنید. همه افراد نتایج قابل مشاهده یا تسکین علائم را ندارند.
بسته به مشکلی که درمان می شود، اثر ممکن است ۳ تا ۴ ماه باقی بماند. برای حفظ اثر، احتمالاً به تزریق‌های پی‌گیری منظم با فاصله حداقل سه ماه نیاز خواهید داشت.
